Frame Proscenium: Dekada Artystycznej Innowacji i Kinematograficznej Doskonałości Założone w Szkocji w 2010 roku przez wizjonerskich filmowców Edgara Wittek i Davida Borbása, Frame Proscenium—pierwotnie znane jako Gas2—rozpoczęło swoją działalność jako skromna, niezależna wytwórnia z wielkimi ambicjami. Od samego początku duet ten był zaangażowany w tworzenie przełomowych filmów i sztuki, które przesuwały granice techniczne i kwestionowały konwencjonalne narracje. Ich wczesne prace szybko zdobyły międzynarodowe uznanie, sygnalizując pojawienie się nowej, potężnej siły w niezależnym kinie. Ich debiutancki film, „Pocztówka ze Szkocji”, został wybrany na prestiżowy Festiwal Filmowy w Göteborgu, natychmiast umieszczając Frame Proscenium na globalnej mapie. Budując na tym sukcesie, wyprodukowali „Two Gallants” i „Power of Dogs”. Ten ostatni zdobył nagrodę na Orthodox Film Festival, umacniając ich reputację jako twórców głęboko poruszających i wpływowych narracji. Ich krótkometrażowy film „Betrayal” kontynuował tę trajektorię, zdobywając oficjalną selekcję na Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Cannes—jednej z najbardziej cenionych platform dla wschodzących filmowców. Kolejny wyróżniający się projekt, „Night and Day”, został wybrany do Berlinale Directors’ Lodge, co świadczy o unikalnej wizji reżyserskiej i estetyce filmu. Tym, co naprawdę wyróżniało Frame Proscenium w tych formacyjnych latach, była ich nieustanna pogoń za innowacją techniczną. Przy produkcji „Disco Shoot”, pierwszego szkockiego filmu fabularnego nakręconego lustrzanką cyfrową, firma opracowała nowy przepływ pracy i system ustawiania ostrości. To pionierskie podejście nie tylko ukazało ich pomysłowość, ale także otworzyło drogę innym filmowcom do eksploracji filmowania lustrzankami. Ich wysiłki zaowocowały zdobyciem prestiżowej szkockiej nagrody BAFTA, co było kamieniem milowym podkreślającym ich zdolność do łączenia artyzmu z najnowocześniejszą technologią. Do 2013 roku, poszukując nowych horyzontów i szerszej platformy dla swojej twórczości, Frame Proscenium przeniosło swoją siedzibę do Londynu pod kierownictwem Edgara Wittek. Tymczasem David Borbás rozszerzył swoje kreatywne działania na kino europejskie, dalej dywersyfikując portfolio firmy. W Londynie Frame Proscenium przyjęło podwójny fokus: produkcję wysokokonceptualnej niezależnej sztuki, jednocześnie rozwijając projekty komercyjne wspierające ich szersze artystyczne ambicje. W 2014 roku wywarli znaczący wpływ na londyńską scenę artystyczną dzięki „Panopticon”, wielkoskalowej wystawie grupowej i performansowi artystycznemu w Rich Mix Shoreditch—miejscu znanym z żywego programowania kulturalnego. „Panopticon” płynnie połączył instalację artystyczną z występem na żywo, zanurzając publiczność w prowokujące do myślenia doświadczenie, które kwestionowało postrzeganie rzeczywistości i nadzoru. To odważne wejście w świat sztuki wizualnej i performansu ustanowiło Frame Proscenium jako innowacyjną siłę poza tradycyjną produkcją filmową. Kontynuując przesuwanie granic sztuki interdyscyplinarnej, Frame Proscenium współpracowało w 2015 roku przy „Garden Dance”, ambitnej instalacji wizualnej stworzonej dla Footsteps Festival w Roehampton Dance School. Projekt ten ukazał ich zdolność do integracji ruchu, sztuki wizualnej i technologii, tworząc immersyjne doświadczenie, które zachwyciło uczestników festiwalu. W tym samym roku firma otrzymała stypendium na badania i rozwój od Konstnärsnämnden, Szwedzkiego Urzędu Artystów—uznanie za ich pionierską pracę w dziedzinie sztuk wizualnych i kina, umożliwiające im eksplorację nowych kreatywnych ścieżek. Rok 2016 był szczytem krytycznego uznania. Ich film fabularny „Wartburg” zdobył Złote Jajko dla Najlepszego Filmu na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym i Muzycznym Küstendorf, co było znaczącym osiągnięciem na globalnej scenie filmowej. Nagroda została osobiście wręczona przez cenionego serbskiego filmowca Emira Kusturicę, podkreślając artystyczną wartość i wpływ filmu. Jednocześnie ich film „Sightseeing” stał się ulubieńcem festiwali, zdobywając liczne nagrody w całej Europie. Zdobył Nagrodę za Najlepszą Reżyserię na XXIII Węgierskim Narodowym Przeglądzie Filmów Studenckich i otrzymał Specjalne Wyróżnienie Jury na SlowFilm Festival na Węgrzech. Na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych Ca’Foscari w Wenecji „Sightseeing” otrzymał Nagrodę Pateh Sabbaly, wręczoną przez burmistrza Wenecji. Dalsze uznanie przyszło na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Etiuda & Anima w Krakowie, gdzie film został uhonorowany Specjalnym Wyróżnieniem Jury przez FICC (Federację Dyskusyjnych Klubów Filmowych). Dodatkowo „Wartburg” wygrał Najlepszy Film Dokumentalny na Pazmany Film Festival, ukazując siłę Frame Proscenium zarówno w filmie narracyjnym, jak i dokumentalnym. W uznaniu rosnącego wpływu, Frame Proscenium otrzymało w 2016 roku Stypendium Twórczego Pisania od FILMJUS, Węgierskiego Stowarzyszenia Praw Filmowców. To stypendium wspierało rozwój oryginalnych scenariuszy i projektów narracyjnych, pozwalając im na eksplorację nowych struktur narracyjnych i eksperymentalnych form. W 2017 roku Frame Proscenium rozszerzyło swoje artystyczne współprace, pracując z Temporary Autonomous Art (TAA) nad „Tiny TAA”, unikalną instalacją multisensoryczną zatytułowaną „Garden of the Future”. Projekt ten integrował najnowocześniejszą technologię wizualną z immersyjną narracją, oferując publiczności doświadczenie podróży przez spekulacyjny przyszły świat. W tym samym roku „Sightseeing” zdobył Najlepszy Film Młodzieżowy na Timisoara Refugee Art Festival, co było silnym uznaniem jego społecznej relewancji i artystycznej wizji. Dodatkowo firma zabezpieczyła 40 000 dolarów finansowania produkcji od MTVA (Węgierskiego Urzędu Mediów) na produkcję krótkometrażowego filmu „The Bus Driver”, który później został nominowany do Najlepszego Krótkometrażowego Filmu Fabularnego przez Węgierską Akademię Filmową w 2020 roku. Od 2021 roku Frame Proscenium rozpoczęło bliską współpracę z McGee Film, wytwórnią renomowanego fotografa mody i filmowca Tony’ego McGee oraz jego syna Maxa McGee, uznanego reżysera, aktora i pisarza. Partnerstwo to doprowadziło do produkcji wysokiej klasy prac komercyjnych dla głównych marek, a także teledysków i filmów krótkometrażowych, które łączą ikoniczny styl wizualny McGee z narracyjnym podejściem Frame Proscenium. Współpraca ta pozwoliła Frame Proscenium dotrzeć do nowej publiczności, jednocześnie utrzymując ich zaangażowanie w innowacje artystyczne. Przez całą swoją podróż Frame Proscenium pozostało nieugięte w przesuwaniu granic filmu i sztuki wizualnej. Od pionierskich osiągnięć technicznych w filmowaniu lustrzankami po produkcję nagradzanych filmów narracyjnych i dokumentalnych, firma konsekwentnie demonstruje odważną wizję i niezachwiane poświęcenie dla kreatywnej doskonałości. Czy to poprzez współpracę z czołowymi artystami i filmowcami, czy poprzez innowacyjne instalacje i performanse, Frame Proscenium nadal jest prekursorem w świecie kina i poza nim, płynnie łącząc sztukę i komercję w nowych i ekscytujących formach.